Орална хирургија и имплантологија

Стручниот тим на стоматолошка ординација” Др.Ивица Луканоски” во секојдневната пракса има позитивно искуство и голем број задоволни пациенти од имплантирање на титаниумски импланти, и тоа:

CORTEX implants (Израел):

• • Dynamix – за типови на коска каде е потребен период на остеоинтегрција од 3 до 6 месеци.
  • Classix – погодни за всадување на импантот во коска веднаш по екстракција на заби.
  • Saturn- дизајнирни за имплантирње во мека коска, коска чија компактност е помала.

ROOTT implants (Швајцарија):

• • Roott implant – двокомпонентни импланти за единечна и мултипла рестраврација на забни дефекти. Одлично стабилност во сите видови на коска.
  • Compressive implant – еднокомпнентен имплант погоден за мултипла реставрација на дефекти.
  • Basal – еднокомпонентни импланти за мултипла реставраација на дефкти.

IMPLA implants (Германијa)

• Кај беззаби вилици реставрацијата на забалото се прави со имплантирање на 4 или 6 импланти, во зависност од компактноста (јачината) на виличната коска.
  Имплантите се база на која се надградува фиксна мостовна конструкција која се изработува од порцелан.

PRF

Со загуба на забите започнува еден процес на физолошка ресорспција на алвеоларната коска со морфолошки промени на алвеоларниот гребен како и мекоткивната структура. Ова претставува сериозен проблем во решавањето на безабоста од протетски аспект као и проблем за пациентие кои се соочуваат со физиолошки функционален и психолошки проблем. Од друга страна како алтернатива за протетски изработки се забните импланти за кои пак е потребно истакнување на орално-хирушки и тераписки постапки и протоколи за работа спроведени од страа на имплантологот но и влијанието на здравствената состојба на пациентот кои учевствуваат во ограничување на можноста за спроведување на современите аугментативни и регенеративни постапки на коскениот фундамент.

Планирањето и реконструкцијата на дефицитот на коска во орофацијалната регија пак подразбира и употреба на сите веке познати сретства и методи за коскена аугменатација со користење на најразлични материјали како од хумано животинско и синтетско потекло кои се со различен остеокондуктивен и остеоиндуктивен потенцијал употребувајки ги сами или во комбинација со автологна коска или автологна крв.

Предноста на крвните деривати и нивната употреба е избегнување и пренесување на инфективни процеси, намалено активирање на имунолошките реакции во организмот како и намалени финансиски издатоци за пациентот. Темелот на ткивна регенерација од автологните крвни продукти се базизра на регенеративните својства на биолошките медијатори и факторите на раст кои се наогаат во крвта.

Ткивна регенерација и зараснување на рана.
Оштетување на ткивото и случувањата кои нормално се презентираат во процесот на зараснување на меките и тврдите ткива.

После хирушка интервенција или траума при повреда на крвен сад започнува процесот на ткивна репарација. Циркулирачките тромбоцити бргу се агрегираат меѓусебно на местото на повредата и заедно со експонираниот субендотелен колаген се организираат во коаулум со фибрински матрикс . Форамираниот коагулум ја обезбедува хемостазата и овозможува провизорна средина преку која клетките ќе мигрираат во тек на репаративниот процес, но коагулумот е и резервоар на цитокини и фактори на раст кои се ослободуваат во текот на тромбоцитната дегранулација. Тука спаѓаат интерлеукините, transforming growth factor (TGF beta) platelet derivet growth factor PDGF како и vascular endothelial growth factor VEGF) . Цитокините ослободени од раната делуваат хомотактично за неутрофилните неутроцити и моноцити. Неутрофилите пак остануваат доминантни клетки кои со протеазите и проинфламаторни цитокини вклучувајки ги тумор некрозис фактор алфа и интерлеукините IL1AI, IL1G кои продолжуваат да го стимулираат инфламаторниот одговор кои по тоаложење на хистоцитите завземаат хроничен тек.